Σαν σε παλιές, καλές ρομεντί..

Ρομάντσο. Λέξη με μεστή τη συναισθηματική ποιότητα. Γλυκάδα στη φύση και σ' ένα βραδινό με ολομέταξες γαρδένιες στους κήπους. Μια βόλτα χεράκι - χεράκι κάτω απο φεγγαρόλουστες επιθυμίες μετά απο τον κινηματογράφο. Ένας νεαρός μεστός σε νιότη και σιωπηλούς αλλαλαγμούς. Μια νεαρά μεστή σε νιότη και ντροπαλούς, σιωπηλούς αλλαλαγμούς. Και τότε ένας χορός μικρής διάρκειας μες τη μέση του ερημωμένου δρόμου του τύπου ''άτσαλο tango'', με τελικό αποχεραιτισμό το απλό πρώτο φιλί στα σκαλοπάτια της δεσποινίδος. Σκηνές μόνο απο ποιοτικές ρομεντί ή σκηνές εύκολα πραγματοποιήσιμες σήμερα, χώρις σκηνοθετικές συμβουλές και επιτηδευμένα τα υποκριτικά ταλέντα; Η αλήθεια είναι πως θέλει αρκετή προσπάθεια κάτι τέτοιο, μιας και τόσο οι γυναικείες, όσο και οι αντρικές φιγούρες καλώς ή κακώς άλλαξαν στην πορεία προς τον ορισμό της σύγχρονης κοινωνίας. Κάτι η εισβολή της γυναικείας παρουσίας στο χώρο του κλασσικού φλέρτ, με αποτέλεσμα την επαναπροσαρμογή του στο <<Σπίτι μου ή σπίτι σου;>> -για να μην αναφερθώ σε δημόσιους χώρους-, κάτι η ανδρική ανυπομονησία για υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης..και να που φτάσαμε. Μήπως ο ''έρωτας'' σήμερα θα έπρεπε να επανεκτιμηθεί, και να ορισθεί ως << τρομερός οργασμός απο το πρώτο ραντεβού; -για να μην αναφερθώ στα ωραιότατα one night stands, στα οποία και δε χρειαζόμαστε ούτε καν τη γνώση της ψυχολογίας του ραντεβού. O Βασίλης Παπακωσταντίνου μας χάρισε τον όμορφο στίχο <<Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας.>>..η καθημερινή γνώση κι εμπειρία όμως μου χαρίζει επίσης κάτι παρόμοιο μα σχετικά παραλλαγμενο..<< Ας πηδηχτούμε αγκαλιά κι ας μπερδευτούν τα oυρλιαχτά μας.>> Βέβαια, ο έρωτας οποιασδήποτε μορφής παράγεται απο εμάς. Επομένως, θα πρέπει πρωτύστερα, να επανεκτιμηθούμε εμείς οι ίδιοι. Προτείνω συλλογισμό, αναλογισμό και μια μικρή αποχή απο τον διαρκή σεξουαλικό προσανατολισμό. Ας αναλογιστούμε λοιπόν μόνοι, με φίλους, με κατοικίδια, πως φθάσαμε να κάνουμε το σέξ αυτοσκοπό. Σας έβαλα σε σκέψεις; Αν ναί, τότε χαίρομαι.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

"Μπορώ να νοιαστώ για σένα.."

Πόσο νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο σε μια σχέση; Τί περιμένουμε ν' ακούσουμε ή και να δούμε, για να δηλώσουμε πρώτα με σιγαστήρα στο ηχόχρωμα κι ύστερα σε φίλους, σε 'κείνη ή σε 'κείνον πως μας νοιάζονται; Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια και δείγματα με τα οποία αντιλαμβανόματσε πως μας νοιάζεται ο σύντροφος μας; Φροντίδα, στοργή κι ασφάλεια. Άν λοιπόν, νιώθετε τόσο την τρισυπόστατη ''ευθύνη'' του συντόφου, όσο και τα κατάλοιπα της, τότε, το πιο πιθανό είναι πως όντως σας νοιάζεται -φτάνει βέβαια να 'ναι συνεχής κι όχι όποτε του την υπενθυμίσουν οι τύψεις του ή εσείς. Η <<φροντίδα>> ισούται με πλούσιο πρωινό στο κρεβάτι και μια κίτρινη μαργαρία στο πλάι, ένα γλυκό φιλί και μια καλημέρα. Ο ''έρωτας'' αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα απο τα βασικότερα κομμάτια φροντίδας, αφού πρόκειται για μια δόση ηδονικής αλληλεγγύης. Η <<στοργή>> εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, ακόμη και μ' ένα φιλί ή μία διαρκή αγκαλιά εν μέσω φρικιαστικού στιγμιοτύπου ταινίας τρόμου ή ένα γλυκό φιλί και τα πονηρά κατάλοιπα του, μετά απο την ήττα αγαπημένης ποδοσφαιρικής ομάδας για παρηγοριά στο πεσμένο ηθικό -και όχι μόνο. Αντιθέτως, η έννοια της<<ασφάλειας>>, δεν ορίζεται αποκλειστικά απο την άμεση επαφή, αλλά μπορεί κάλλιστα να προκύπτει εξ αποστάσεως. Το συναίσθημα της ασφάλειας είναι κάτι το οποίο δημιουργείται ακόμη και απλά με τη γλώσσα του σώματος, συνιστώντας έτσι, μια νοητή κουρνιαστή αγκαλιά για πάν ενδεχόμενο φυσικού ή εσωψυχικού κινδύνου -έστω και ανύπαρκτου. Κι αν επεκτείνουμε λίγο παραπάνω την έννοια της φράσης <<Σε νοιάζομαι..>>, θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πρόταση που μοιάζει τόσο επικίνδυνη, όσο και όπως μια πρόκληση; Ας ακούσουμε δυνατά το τραγούδι των Snow Patrol, <> κι ας κάνουμε την πρόταση..

                            << If I lay here

                                  If I just lay here 

                                 Would you lie with me and just forget the world?>>.

...- Θα ξαπλώσεις;
...- Πού;
...- Εδώ. Κοντά μου, κάτω, στο δρόμο.
...- Μα είναι επικίνδυνα, θα περάσουν αυτοκίνητα.
...- Εμένα δε με πειράζει. Θα σου καρατήσω το χέρι και θα νιώσω φροντίδα, στοργή, ασφάλεια.
...- Σ' αγαπάω.

Ας τελειώσουμε με μια φράση που άκουσα πρόσφατα... <<..μπορώ να νοιαστώ για 'σένα.>>

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Αξίζει να απιστήσω;

Μα γιατί τα δύο φύλα να απιστούν τόσο; Ξέρετε όμως πόσο τυχεροί είμαστε που υπάρχουν μόνο δυο φύλα για να απιστήσει ο σύντροφος μας; Φανταστείτε να υπήρχαν περισσότερα λοιπόν. Τότε η δεύτερη μας φύση μας θα ονομάζονταν περικοκλάδα-σα να μην έφτανε εκείνη της ατέλειας-. Έχω τη μικρή υπόνοια πως τα πιο αδικημένα πλάσματα στο κομμάτι της απιστίας, είναι τα εξωγήινα. Τόσοι πλανήτες, βλέπετε, πολλές οι ευκαιρίες. Μας αρκεί ένας ερωτικός σύντροφος; Θέλω έναν σύντροφο πολυμηχάνημα. Δηλαδή; Δηλαδή, θέλω πολλή στοργή, πολλή αγάπη, πολλή φροντίδα, πολλαπλούς οργασμούς, ένα όμορφο πρωινό, μα κυρίως βραδινό. Μια ωραία <<καληνύχτα>> κι ένα τσιγάρο βρε αδερφέ μετα το σέξ. Πόσο εύκολα επιτυγχάνονται όλα αυτά, όταν ο σύντροφος είναι κουρασμένος απο τη δουλειά, δε βρίσκεται συνήθως ποτέ τα πρωινά στο σπίτι και δεν καπνίζεις; Οι μικρότερες ηλικίες ας κλείσουν το στόμα, γιατί το καλό σέξ για 'κείνους είναι ευκολότερα πραγματοποιήσιμο. Και τώρα..είσαι μόνος στο σπίτι, και δεν πρωταγωνιστείς σε καμιά απο τις 4 προηγούμενες Χριστουγεννιάτικες ταινίες γιατί όπως και να το κάνουμε, ο Macaulay Carson Culkin ήταν καλύτερος στα castings! Θα βγείς βόλτα ή θα καλέσεις το γείτονα/γειτόνισσα στο σπίτι για καφέ και καλό ..shaker για το στιγμιαίο καφέ; Οι ενοχές κιόλας χτύπησαν την πόρτα, πρίν τη Νίνα ή το Σπύρο. <<Kι αν έθρει νωρίτερα ο ''αποκλειστικός''; Έλα μωρέ..πόσο να διαρκέσει. Μήπως να συγκρατηθώ; Λίγες ώρες είναι άλλωστε, που θα πάει, θα έρθει.>> <<Κι άν τον/την κρατήσουν για metting;>> -βροντοφωνάζει ο διαβολικός υποβολέας-. Μάλλον πρέπει να σκεφτούμε καλύτερα και να συγκρατήσουμε τα ζωώδη ένστικτα μας για το κάθε ανδρικό/γυναικείο σύνολο που ομορφαίνει την απέναντι πολυκατοικία. Προτείνω να το συζητήσουμε με το σύντροφο σας και να διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα αγάπης, αγαπητοί μου. Το καλο σέξ μπορεί να προσφερθεί απο πολλούς, αν βέβαια υπάρχει και το υλικό υπόβαθρο. Μα τότε, τί γίνεται με τη στοργή, την αγάπη, τη φροντίδα..αλλά και όλα τα υπόλοιπα τα οποία και ενώνουν δυο ψυχές με δεσμά εμπιστοσύνης; Aξίζει να καταστρέψετε κάτι για μια ζωώδη σεξουαλική επαφή; -Προσωπικώς, ψηφίζω όχι. Η επιλογή βέβαια, έχει καθαρά προσωπικό χαρακτήρα, αλλά έτσι πληροφοριακά, δεν αξίζει η καταστροφή.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Κάρμα ή Τραύμα;

Πότε σιγουρεύεσαι για τα ερωτικά σου συναισθήματα; Πότε ανεμοβουρλίζονται οι πολύχρωμες πεταλούδες μέσα σου και λες πως είσαι ερωτευμένος; Η εικόνα. Εκείνη σ' αγκαλιάζει με δεός, κι εσύ μονάχα κοιτάς εκστασιασμένος. Φτάνει όμως μια ματιά για να δηλώσεις ερωτευμένος; Και κάπου εδώ εμφανίζονται οι απανταχού κεραυνοβολημένοι και με μιας φωνάζουν <<Ναί!>>. Κι αν ο κεραυνός δε σε βρήκε <<εν αιθρία>> κι απλά δεν είσαι του τύπου περνώ την Πλατεία Συντάγματος και αποκαλώ την πρώτη ωραία γυναίκα <<πιπίνι>> και το αντίστοιχο ανδρικό σύνολο ως <<μανάρι>>; Μήπως πρέπει να τους φοβόμαστε τους προαναφερθέντες; Μήπως έχουν περισσότερες απο μας ερωτικές ευκαιρίες λόγω του θάρρητος, να δηλώσουν έστω κι ας μην το πιστεύουν, πως ερωτεύτηκαν -τους στητούς γλουτούς και το αδιαμφησβήτο six pack που διαμορφώνεται κάτω απο το μπλούζα- ; Μάλλον έχουν περισσότερες σεξουαλικές ευκαιρίες. Ευκαιρίες..ή απλά ευκαιριακά εκπληρωμένες ορμές; Διαλέγεις και πέρνεις. -Προσοχή μόνο στο γεγονός οτι μπορεί να έχουν την ίδια σημασία και βαρύτητα. Βέβαια, οι πιθανότητες, το καλό one night stand να είναι ο Καρμικός σας έρωτας είναι προφανώς υπαρκτές. Μήπως να τολμήσουμε και ΄μεις οι περισσότερο δειλοί να δηλώσουμε φανερά εκστασιασμένοι στην απλή θέα, και να ενδώσουμε σε μια μη συναισθηματική περιπέτεια λαγνοίας με σκοπό την εύρεση του Απόλυτου Έρωτος...; Αξίζει να αναλωθούμε σαξουαλικά για το Φτερωτό Θεό; -Εγώ φηφίζω όχι. Αν είναι να Τον βρείς, θα Τον βρείς, ακόμα και κλεισμένος σε τέσσερεις τοίχους. Θα σου χαλάσει ο ένας..θα χρειαστείς οικοδόμο. Θα τελειώσουν τα πατατάκια, θα πας μέχρι το περίπτερο. Το μόνο σίγουρο πάντως, είναι οτι η ανάγκη για επιβίωση θα συγοντάρει την επιβίωση για συναίσθημα. Έτσι, λοιπόν, ή θα βάλετε περισσότερα κρτήρια, ή θα βάλετε τα κομμάτια το κρέας στο κρεβάτι με στόχο την μεγαλειώδη Εύρεση. 

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Σχέσεις με ημερομηνία λήξης;

  Τί μας κάνει να θέλουμε να υπάρξουμε με ανθρώπους που γνωρίζουμε πρίν ξεκινήσει οποιαδήποτε σχέση μαζί τους, οτι το δέσιμο 'κείνο θα 'χει ημερομηνία λήξης; Βαριόμαστε να 'μαστε μόνοι ερωτικά; Είμαστε τόσο άπληστοι που θέλουμε η διαδικασία πρός τη λήξη να 'χει μια μικρή μαγεία και να πραγματοποιήσει ακόμη μια μικρή διαπροσωπική σχεσιακή περαντζάδα δίπλα απο καινές προσωπικότητες, φυσιογνωμίες και <<θέλω>> ; Kι άν ο άλλοι θέλουν περισσότερη διάρκεια ή αποζητούν <<το Παντοτινό>>, τότε εκεί, τί γίνεται; Είμαστε προετοιμασμένοι να τους κοιτάξουμε κατάματα και να τους πούμε πως αυτό που έχουν και έχουμε φανταστεί, θα 'χει στο πλάι μια μικρή επιγραφή που θα ορκίζεται το τέλος μιας συναισθηματικής διαδρομής; Kι αν δεν τους φανερώσουμε την επιγραφή..θεωρούμαστε πλεονέκτες ή άλλοι μες το σωρό ταπεινοί ερωτύλοι, λειτουργώντας σφετεριστικά σε ξένες ψυχές που δε μας χρωστούν τίποτε σ' αυτή τους τη δυνατότητα επαναφοράς στη γη; Πάμπολα τα ερωτήματα. Ερωτήματα για να καταλήξουμε αν πρέπει να εκμεταλλευτούμε κάποιον για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Κάπου εδώ, ας θυμηθούμε πόσο καλά μας έφτιαξαν για να φτάσουμε σε αυτά τα σημεία στίξης. Και ναί λοιπόν, μπορείτε να παραδώσετε για λίγα δευτερόλεπτα, λίγα λεπτά, λίγα χρόνια..για πολλά δευτερόλεπτα, πολλά λεπτά, πολλά χρόνια..μια ζωή ολάκερη ή και πολλές ζωές ακόμα, το κουτάκι των ευθυνών στο δημιουργό, και πολλές φορές στρατηγό σου. Ξαλάφρωσατε λιγάκι. Καιρός δραστηριοποίησης μικροί ερωτύλοι. Μήπως να μην μπούμε στη διαδικασία της έναρξης αν ήδη καλά γνωρίζουμε τη λήξη; Γιατί να μην μείνουμε για πάντα με κάποιον; Ταμπέλες, επιγραφές και πάλι ταμπέλες. Έχουμε γεμίσει απο ασφυκτικά γράμματα τύπου αριθμών ή καταστάσεων που σηματοδοτούν <<το Τέλος>>. Πού σκάλωσε <<το Παντοτινό>>; Μπλέχτηκε το ύσφασμα του σε καρφίτσα στην ανοδική πορεία του Έρωτος ή το σκίσαμε μόνοι μας; Το σκίσαμε μόνοι μας. Το μεταποιήσαμε όμως. Κοίτα πόσο όμορφο το κάναμε.. Τώρα, απλά 'κείνο το ξεχαρβαλιασμένο κομματάκι του Παντοτινού, έχει κι άλλους βαρύγδουπους ορισμούς-μηχανισμούς επάνω -κι εγώ τουλάχιστον, χαμογελώ σα χαζός χωρίς αιτία-, όπως <<Ανούσιο>>, <<Ανώφελο>>, <<Προσωρινό>>. Όπως προτιμά λοιπόν ο καθένας απο μας τους αβέβαιους. Διάλεξτε και 'σεις με τη σειρά σας ταμπελίτσα και μικρή επιγραφή, που να ορίζει το διάβα σας στο χρόνο. Παντοτινό; -Άγγιξε το. Προσωρινό; - Απλά διάλεξε το.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.