Σχέσεις με διαφορά χιλιομέτρων..

Σχέσεις απο απόσταση. Καταδικασμένοι εραστές ή δυνατότεροι πολεμιστές στο διάβα της αγάπης και της εξ' αποστάσεως έγνοιας; Είμαστε πλήρως ικανοί να υποστούμε τα μεγάλης διάρκειας τηλεφωνήματα που αρκετές φορές καταλήγουν σε παρεξηγήσεις; Τα απρόσωπα μηνύματα στο κινητό τηλέφωνο και τα e-mail, που καθόλου δε διευκολύνουν το επικοινωνιακό κομμάτι καθώς η θέα των εκφράσεων, όσο και των αντιδράσεων κατέχει δεσπόζουσα - εκλιπούσα θέση . Για πόσο μπορούμε να κρατηθούμε μακριά απο τον ερωτύλο μας; Κάθε σχέση απο απόσταση διαφέρει, αφού είναι διαφορετικό το ''Πάτρα - Αθήνα'' απο το ''Λονδίνο - Ελλάδα''. Πολλές φορές λοιπόν, τα χιλιόμετρα αποτελούν ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι για τις άνωθεν σχέσεις. Πρέπει να είσαι έτοιμος να ζήσεις παράλληλα με τα χιλιόμετρα. Να μάθεις να οργανώνεις τις ανοργάνωτες σκέψεις σου μέσα σε φιλικά δωμάτια με φούξια τοίχους, να ξεχνιέσαι. Εμπιστοσύνη και συναισθηματικό νοικοκυριό, υπομονή, συναισθηματική ωριμότητα απο τους δυο συντρόφους κι επίγνωση του αν θέλουν πραγματικά να 'ναι σε μια σχέση με διαρκείς θυσίες και μάχες. Αυτά είναι μερικά απο τα βασικά χαρακτηριστικά των σχέσεων λοιπόν. Δυστυχώς τα μειονεκτήματα αυτών, κάνουν σωρό στο υπόβαθρο κι απολαμβάνουν θλίψεις, εκνευρισμούς κι απομονώσεις. Πόσο πολύ θα θέλαμε να περνάμε παρέα τις καθημερινές συνήθειες και τα κατάλοιπα τους; Ένα γαλλικό καφέ κι ένα φιλί με τα χείλη νοτισμένα με ερωτική καφεΐνη. Όταν τα νεύρα με γνωστούς και φίλους εκτινάσσονται και το μόνο που θα θέλαμε είναι να βρισκόμασταν κοντά του/της. Φυσικά, τα συναισθήματα των δυο συντρόφων θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να συμβαδίζουν κι η ειλικρίνεια να παίρνει θέση ακόμη και στα πιο απλά συμβάντα. Θα πρέπει να δώσουμε τη θέση της ζήλειας σε ‘κείνη της εμπιστοσύνης και της πίστης στον εν’ λόγω σύντροφο, να επιδείξουμε ωριμότητα και συναισθηματική σταθερότητα. Τα κλισέ του τύπου ‘’Δε θα βγεις από το σπίτι σήμερα!, Και πού να πάς μωρέ, κάτσε εκεί σπίτι μόνος/μόνη σου, που να τρέχεις από ’δώ κι από ΄κεί..’’ αποτελούν μοτίβα διάλυσης της επικοινωνιακής οικοδομής. Αντιθέτως τα πλεονεκτήματα δεν ακούν σε συγκεκριμένες διαθέσεις αφού κάθε σχέση συνιστά ένα ξεχωριστό μπαλκόνι σε πολυώροφη πολυκατοικία. Ανάλογα με το διαμέρισμα που έχουμε αγοράσει ή απλώς νοικιάζουμε λοιπόν, έχουμε και την εκάστοτε σχέση.-Προσοχή στα υπόγεια. Συνεχίζοντας, δε θα μπορούσε να παραλειφθεί το ζήτημα της σεξουαλικής δραστηριότητας που εξαρτάται τόσο από την ποιότητα, όσο και απ’ την προσφερόμενη ψυχοσωματική ολοκλήρωση. Άλλωστε, σεξ μπορείς να κάνεις με τον καθένα. Έρωτα, με τον καθένα; Δε νομίζω. Αξίζει όμως να σημειωθεί, όπως μας είπε η φίλη Α., πως μια σχέση με μεστό το πάθος θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο ‘’έρωτα’’, όσο και hard core περιπτύξεις. Αν το συγκεκριμένο ζήτημα δεν τυγχάνει ευχαρίστησης και φθάσουμε στο σημείο να φαντασιωνόμαστε την Αγγελική από το λεωφορείο και τον Αντώνη από δίπλα, κάπου υπάρχει μια μεγάλη ρωγμή που προμηνύει εγκέλαδο. Ας τελειώσουμε γλυκά γι’ απόψε όμως, κι ας φέρουμε στο μυαλό μας τη στιγμή που το κτέλ, το αεροπλάνο, το απλό ΙΧ κάνει την εμφάνιση του κι από το τζάμι ξεπροβάλλει εκείνος/εκείνη. Ευτυχία. Το βλέμμα του σημάνει τις μέλλουσες στιγμές άμεσης επαφής των ημερών, ή ακόμη και των λίγων ωρών που θα βρίσκεστε ο ένας κοντά στον άλλο. Ας χαρούμε τη στιγμή λοιπόν κι ας τραβήξουμε φωτογραφίες μπροστά στο τζάκι και στο κρύο μπαλκόνι με ‘κείνες τις ζεστές κούπες καφέ..

Καλή συνέχεια…

Τα λέμε την επόμενη φορά.

ΥΓ: Ας ευχαριστήσουμε τη γλυκιά Α. και τη μοναδική της ιστορία αγάπης.. Ας της ευχηθούμε υπομονή για λίγες ακόμη ημέρες.

Είναι στιγμές που σε θέλω ακόμη!

Πόσο συχνά θυμόμαστε παλιούς ερωτές; Οι μνήμες μας γυρίζουν στο χθές. Κι όταν μας γυρίζουν, σημαίνει πως απλά περνούν φευγαλέα, διαρκούν παραπάνω απο μια νύχτα μ' ένα πακέτο τσιγάρα κι ένα κρεβάτι δίπλα απ' το παράθυρο, ή γίνονται εμμονές μ' ελπίδα την επανένωση; Το παρελθόν δε διαγράφεται. Άλλωστε γιατί να το διαγράψεις; Τα λάθη γεννήθηκαν με σκοπό την επιδιόρθωση τους. Ένα κυνηγητό στην παραλία, μια καρδιά στη νωτισμένη άμμο με τ' αρχικά των εραστών στα σωθικά της.Το πρώτο φιλί στ' απόμερο στενό μιας άγνωστης μα κατα τα άλλα φιλικής γειτονιάς, όταν το μόνο φώς έρχεται απ' τους γιγάντιους λαμπτήρες της ηλεκτροδότησης και τις αχτίδες του φεγγαριου. ''Μου λείπεις..'' Κι αν είναι παροδικό κι απλά αύριο μου περάσει το ντελίριο του ''ανεκπλήρωτου''; Αξίζει να μένουμε προσκολλημένοι σε παλιά τοπία που συντάραξαν το συναισθηματικό μας γίγνεσθαι, να κάνουμε πισογυρίσματα; Ο φόβος της παροδικότητας είναι προφανώς εντονότερος όταν βρισκόμαστε ήδη σε μια νέα σχέση. Τότε αρχίζουν οι ''μεγαλειώδεις'' συγκρίσεις μεταξύ νύν και πρώην. Πόσο πάθος διέθετε ο καθένας, και πολύ περισσότερο, ποσο πρόσφερε το πάθος του σε εμάς. Η πλήρης καταστροφή βέβαια, έρχεται όταν ο πρώην υπερτερεί ακόμη και σεξουαλικότητος. Τότε εκτός απο το ''πόσο μου λείπεις..'', έρχεται και το ''πόσο μου λείπει ο τρόπος που με άρπαζες και έβλεπα αστεράκια'' όπως πολύ ωραία έθεσε η γλυκιά φίλη Δ. σήμερα το μεσημέρι. Αν βέβαια, δεν είχατε έρθει σε περεταίρω σεξουαλικές δραστηριότητες, σας τσιγκλάει το πόσο καλά θα μπορούσε να σας αρπάξει και να δείτε αστεράκια. Κι εκεί το κινητό βρίσκεται πάντα τόσο κοντά. Μα θα είναι θα στην τσέπη, θα είναι στο χέρι..πάντως ξεχασμένο κάπου ή αφόρτιστο δε θα 'ναι με τίποτα. Εκεί αν νικήσει η λογική θα είστε σχετικά τυχεροί γιατί τα επερχόμενα απεσταλμένα μηνύματα θα μοιάζουν τόσο απεγνωσμένα και γεμάτα απελπισία. Κι αν μας βγεί σε καλό; Kι αν τελικά πρέπει να σταλούν τα μηνύματα, να πραγματοποιηθούν οι κλήσεις βοηθείας; Αν δεν είμαστε πια καλυμμένοι με το οτιδήποτε καινούργιο, πρέπει να σκάψουμε μέσα μας γιατί προφανώς κάτι δε λειτουργεί σωστά. Είναι το ανικανοποίητο της τωρινής μας μοναξιάς, το ανικανοποίητο της τωρινής μας σχέσης ή ακόμη σκληρότερα, είναι το ανικανοποίητο του παλιού έρωτα; Kάτι απ' όλα αυτά πάντως είναι σίγουρα. Διαλέγετε φορτίο λοιπόν. Όπως και να 'χει πρέπει αφού ανακαλύψουμε το φορτίο που αντιστοιχεί σε μας, να είμαστε έτοιμοι να το κουβαλήσουμε και να το μεταφέρουμε στον προορισμό του χωρίς δίολου να σκίσουμε το σακί και να χάσουμε οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Τότε μόνο θα νιώσουμε πως μπορούμε να φτάσουμε στα άκρα για τις ανεκπλήρωτες αγάπες. Ας τολμήσουμε λοιπόν-και λίγη αξιοπρέπεια να χάσουμε..μπορεί να 'ναι για καλό! Ανοίξτε τις αγκαλιές σας και πάλι σαν τότε ''ανεκπλήρωτοι''.. Ένα χαμόγελο, το σακί στον ώμο και γρήγορα να πούμε σε ανθρώπους που αγαπήσαμε κάποτε, πως ακόμα τους αγαπάμε κι είμαστε εδώ για 'κείνους. Αν κι εκείνοι νιώθουν το ίδιο, έχει καλώς..

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Υ.Γ: Συγχωρέστε με μα πρέπει να πώ κάτι που θέλω στον ''Mr.Thief''. Μα θα το κάνω δια στόματος Charley Reese.''If malice or envy were tangible and had a shape, it would be the shape of the boomerang!''

Καλό σας βράδυ...

Μυστηριακές επαφές

  Μυστήριο. Κρύβει μέσα του δυναμίτες πάθους. Πόσο μας ελκύει το μυστήριο; Πόσο μας ελκύει μια βραδιά μέσα σ' ένα άδειο δωμάτιο με ατελείωτες τις πατημασιές στα σωθικά του, χαμηλό φωτισμό; Σάρκες που πιάνονται όλο και πιο σφιχτά με οδηγό την κάθε άκρη της υλικής τους ύπαρξης. Το Tango συλλαβίζει λέξεις, ορέξεις, διαθέσεις. Η χασούρα του βλέμματος όταν ο/η παρτενέρ στηλώνει τ' ανάστημα του απάνω στο δικό σας. Το μυστήριο κρύβεται ανάμεσα στα βλέμματα ή ακόμα και στη γλώσσα του σώματος. Μπορεί βέβαια, αν κοιτάξουμε βαθύτερα, να ανακαλύψουμε πως αυτό που μας ελκύει, είναι η απεγνωσμένη αναζήτηση της πραγματικότητας, του αληθινού, του ευδιάκριτου, αφού κάθε τι το κρυφό, το κρυμμένο, αποτελεί φλέβα με ασύδοτο αίμα, που βαριανασάνει στο διάβα κάθε εσοχής. Θα μπορούσε το μυστήριο να αποτελέσει φλέβα με πυκνές υγρές διαδρομές; Διαδρομές με συνειδητό και ασυνείδητο σεξουαλικό χαρακτήρα. Τα χείλη ματαίως προσπαθούν να μείνουν κλειστά λόγω της θέας. Ο πιο αισθησιακός χορός, το Τango, μπορεί να απογειωθεί τόσο απο δυο άριστα μυημένους χορευτές, όσο κι απο δυο παθιαμένους, μη χορευτές..ερασιτέχνες χορευτές, αλλά επαγγελματίες εραστές. Oι μυστηριακές σχέσεις συμβαδίζουν με αποκρυφιστικά στοιχεία. Κι αν δεν είμαστε όλοι τόσο ''μυστηριώδεις'' και απλά ψάχνουμε για διάφανες επιφάνειες; Το να κυνηγάς το μυστήριο σε σκοτεινά δρομάκια, θέλει κότσια. Δε γνωρίζεις αν ποτε θα βρείς ανταπόκριση στο μυστηριακό του/της βλέμμα. Κοιτάζομαστε στα μάτια κι αναρωτιόμαστε τι σκέφτεται, αν φιλά ωραία, ακόμα κι αν οι σεξουαλικές του/της επιδόσεις θα ευδοκιμήσουν με τις δικές μας. Κάποια στιγμή βέβαια, η διαρκής αναζήτηση δυνατοτήτων αντίληψης, γίνονται κουραστικές. Αηδίες! Ποτέ δε βαριόμαστε το μυστήριο. Αυτό αποτελεί την κινητήριο δύναμη για συνέχεια και την τα απόκρυφα ψεγάδια του μέλλοντος. Γιατί να μην κανονίσουμε ένα ραντεβού με το <<μυστήριο>> λοιπόν, ωστέ να αντιμετωπίσουμε κατάματα τουλάχιστον ένα μικρό κομμάτι της αλήθειας; Έτσι, θα βγούμε και απο το μαρτυρικό λούκι της επαφής. Μέσα στη νύχτα. Μέσα στο χρόνο. Μέσα σε μια πίστα χορού. Μια καλή αρχή για μυστηριακές, παθιασμένα χορευτικές και όχι μόνο επαφές. Ας τον/την καλέσουμε να γίνει ο/η παρτενέρ στο νέο μας χόμπυ. Που ξέρετε..μπορεί να αποδειχθεί άριστος/η παρτενέρ των ορέξεων σας.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Υ.Γ: Ξεκινήστε Tango επειγόντως.

Κι αν φύγει;

  Κι αν είμαι ένα μικρό υποκατάστατο για να επουλώσει τα σημάδια της προηγούμενης σχέσης της; Αν με μια του κουβέντα, ένα <<σ'αγαπώ>>, <<θέλω να είμαστε πάλι μαζί..>> την φέρει πάλι πλάι του; Εμένα ποιος μπορεί να μου επιβεβαιώσει πως δε θα φύγει; Αυτός μάλλον την αγαπάει. Κι εκείνη τον αγαπάει. Είμαι σίγουρος, κι ας μην το φανερώνει. Πόσο εύκολη είναι η διεκδίκηση μιας γυναίκας όταν έρχεσαι <<δεύτερος>>; Εκείνος ξέρει πως πίνει τον καφέ της, τα καθημερινά, τα απλά, αυτά που σε φέρνουν πιο κοντά απο μια νέα, γοητευτική περίπτωση. Δε μπορείς να είσαι σίγουρος λοιπόν πως η γοητεία σου θα είναι επαρκέστερη απο εκείνη του προηγούμενου συντρόφου. Μήπως είμαστε φοβικοί μπροστά στα γυμνά χέρια της διεκδίκησης; Κι αν δεν είναι έτσι, κι απλά όλα αυτά βρίσκονται στη φαντασία μας; Μήπως χρησιμοποιούμε τα παραπάνω ως απλές δικαιολογίες για να καλύψουμε τις αδυναμίες μας; Ίσως δεν είμαστε αρκετά σίγουροι γι' αυτά που αισθανόμαστε και μπορεί να προτιμούσαμε ο προηγούμενος σύντροφος αυτή τη στιγμή να την έπαιρνε τηλέφωνο και να της ζητούσε να είναι και πάλι μαζί, κάνοντας μια νέα αρχή. Καλώς ή κακώς θα πρέπει μέσα στα πλαίσια της ορμικής ζωής, να παλεύουμε και να αγκομαχάμε για να κερδίσουμε τόσο ανθρώπους, όσο και πράγματα. Μα οι άνθρωποι δεν είναι σαν ένα κουτάκι με γλυκές καραμέλες, θέλουν περισσότερη προσπάθεια. Τις καραμέλες τις αγοράζεις αν σ' αρέσει η γεύση, το χρώμα τους. Με τους ανθρώπους χρειάζεσαι γεύση απο τα χείλη τους, χρώμα απο τα μάτια, το δέρμα, την ψυχή τους, αλλά και πολλά άλλα πιο σύνθετα. Μήπως οι ερωτικές διεκδικήσεις μοιάζουν με δημοπρασίες; Όποιος σηκώσει γρηγορότερα το καρτελάκι έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει τα χείλη, το άγγιγμα του δέρματος, όσο και την ψυχής του <<δημοπρατούμενου αγαθού>>. Κι αν ο αντίπαλος έχει προϊστορία στο ανεβοκατέβασμα των καρτελών και το <<ποντάρισμα>>; Έχουμε τη δύναμη να σφίξουμε τα δόντια και να σηκωθούμε ακόμη και όρθιοι μαζί με το καρτελάκι; Ωραία. Ας το κάνουμε..ας σηκωθούμε. Για να δούμε τι γράφει το δικό μου.. <<Μου αρέσεις!>> Κι ήρθε η ώρα ο αντίπαλος να μας φανερώσει κι αυτός το καρτελάκι του.. Για να δούμε τι γράφει το δικό του.. <<Σ' αγαπάω.>> Πού είναι τώρα ο θαρραλέος κύριος για να κρίνει το αποτέλεσμα; Εγώ χρησιμοποίησα ακόμη και θαυμαστικό. Ο αντίπαλος μια απλή τελεία με μάλλον βαρύτερο περιεχόμενο. Ξέρετε κάτι..; Ούτε εγώ δεν απάντησα σε πολλά απο αυτά που σας αράδιασα απο πάνω. Συγγνώμη. Ας κλείσουμε πάλι όπως περίπου αρχίσαμε..

Εμένα ποιος μπορεί να μου επιβεβαιώσει πως δε θα φύγει;

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Υ.Γ: Aν βρείτε απαντήσεις στα περισσότερα απο τα ερωτήματα του άρθρου, επικοινωνήστε μαζί μου.

Ακατανίκητη λαγνεία..

  Το άρθρο αυτό, επιθυμεί αναμμένα κεριά και στη διαπασόν, το πιο παθιασμένα γραμμένο, ερωτικό τραγούδι..το <<Glory box>>. Ας εναρμονιστούμε πλήρως λοιπόν, τόσο με τις κινούμενες, κέρινες φωταψιές, όσo και με τραγούδια που παραπέμπουν σε ηδονές και πάθη. Ας δοκιμάσουμε να χαιδέψουμε τις φλόγες με την αχνάδα της αναπνοής μας.. Λαγνεία. Λέξη που προτιμά τις σάρκες εν δράσει και μόνο. Φετίχ κάθε είδους, που συνήθως διαφέρουν απο φύλο σε φύλο. Φαντασιώσεις που εξάπτουν τις ορμές, δαιμονίζοντας τα κατεσταλλμένα, οριοθετημένα <<πρέπει>> και <<μη>>. Σε ποιόν επιδεικνύει υποταγή η λαγνεία; Μήπως είμαστε οι εξουσιαστές της; Οι φωνές και οι ηδονισμένες κραυγές, διαθέτουν εξουσιαστές την κάθε μια, ξεχωριστή υποσυνείδητη μορφή. Ο περιορισμός με τη μορφή της αυταπάρνησης στο σέξ, διαφέρει απο κορμί σε κορμί, απο τα εκάστοτε γεννετήσια χαρακτηρηστικά, αλλά και απο εγκέφαλο σε εγκέφαλο. Κατα τη διάρκεια της άνωθεν διαφοροποίησης, η Libido, κατα τον Sigmud Freud, διασπά την προσοχή μας με την εξής ομοιότητα: <<Υπάρχει μόνο μια Libido, που εξυπηρετεί τόσο την ανδρική, όσο και τη γυναικεία σεξουαλική λειτουργία.>> Eπομένως, στο μόνο που διαφοροποιούμαστε άντρες - γυναίκες μπροστά στα παραπάνω, είναι η λαγνεία, τα ξεχωριστά φετίχ, οι ξεχωριστές φαντασιώσεις και ορμές. Ποιό φύλο αντιστέκεται καλύτερα στη θέα, στα ακούσματα, αλλά και στα εξωτερικά ερεθίσματα που το περιβάλλουν; Ποιός θα μπορούσε να πεί ακόμπιαστα <<Θα σου αντισταθώ σε ό,τι κι αν μου κάνεις.>>; Αν υπάρχει τέτοιο δημιούργημα, ας ορθώσει το <<αντιστασιακό ανάστημα>> του εμπρός μου. Μια ματιά και στα δυο σεξουαλικά όργανα, αρκεί για να καταδειχθεί πως ο αντρικός αντιαστασιακός χαρακτήρας, αργεί να αντισταθεί στην ανύψωση, σε σχέση με τη γρήγορη ανύψωση του πέους. Όπως και να το κάνουμε, είναι γνωστό πως, άμα τον <<ξυπνήσεις>>, δύσκολα τον ξαναβάζεις για ύπνο χωρίς κάποιο <<παραμύθι>>. Κρύο ντούζ;  Συχνή ουτοπία μπροστά στη φλόγα που καρποφορεί στα ανδρικά ενδώτερα βασίλεια. Η γυναίκα, θεωρώ πως διαθέτει καλύτερες λειτουργίες αντίστασης σε σεξουαλικές προτάσεις κι ερεθίσματα, αφού η παθητική της φύση δραστηριοποιείται πιο συναισθηματικά. Βέβαια, αναφέροντας κάτι τέτοιο, σκορτσάρουμε αρκετά στη συναισθηματικότητα λόγω των αμέτρητων ξεχωριστών βουλήσεων. Η γυναίκα λοιπόν, θα αρπάξει πιο εύκολα ένα βιβλίο ή το cd-player της για να κατανικήσει το πάθος, σε αντίθεση με τον άνδρα που συχνότερα θα καταλήξει σε αυνανισμό. Και σ' αυτό το σημείο, έρχεται το μαγικό παρασκεύασμα, που στην οσμή, στη θέα, τη γεύση, την αφή, παραδίνεσαι ανεύ όρων. Σοκολάτα.. Πόσα βράδια σας πέρασαν μπροστά απο την τηλεόραση σκεπτόμενοι τόσο το άδειο ντουλαπάκι απο δαύτες, όσο και την αναμονή για το άνοιγμα ψιλικατζίδικων και super market; Δε θέλω ψέματα.. Κορμιά. Σάρκες.. Πόσο έτοιμοι είμαστε να παραδεχτούμε στον ίδιο μας τον εαυτό πως οι ηδονικές ατασθαλίες κερδίζουν την ψυχή; Αν θα αντισταθείτε, ή όχι, είναι καθαρά δικό σας θέμα..
   Φτάνοντας στο τέλος, ας αναφέρουμε κάποιους στίχους απο το Glory box...

 << A thousand flowers could bloom
                Move over and give us some room... >>

Καλή λαγνεία κυρίες και κύριοι...

Καλό κουράγιο στους αντισατσιακούς...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Υ.Γ: Εμπνευσμένο απο το <<μπορντό>> κορίτσι... Ξέρει αυτή.

Εμπρός ραντεβουδιάρηδες!

   Μα είναι να μη μας πιάνει σύγκρυο; Πρώτο ραντεβό είν' αυτό! Κι αν δεν πάνε όλα καλά; Αμηχανία.. Eίναι γεγονός οτι το πρώτο ραντεβού κρύβει πτυχές, βάσιμες για την επικοινωνιακή σχέση δυο ανθρώπων. Άλλωστε, δεν είναι λίγα τα ραντεβού μας, τα οποία και κατέληξαν στον πάτο του γκρεμού του Έβερεστ, ή αντιθέτως, ευλόγησαν μια εν τέλει μελλοντική συνύπαρξη. Ας το επεξεργαστούμε όμως αναλυτικότερα, συμπεριλαβάνοτας ξεχωριστά, τόσο το  <<τί θα φορέσουμε;>>, <<πού θα πάμε;>>, όσο και γενικά με ποιό τρόπο θα συμπεριφερθούμε την ώρα εκείνη της πρώτης επικοινωνιακής <<συνεύρεσης>>.

   Κι επειδή οι κυρίες προηγούνται, ας ξεκινήσουμε με 'κείνες λοιπόν. Το πρώτο μεγάλο ερώτημα για το πολυπόθητο ραντεβού, είναι το τι θα φορέσετε. Έτσι, αρχίζετε να αναλώνεστε με τις ώρες μπροστά απο καθρέφτες, καρνταρόμπες και δίπλα απο τηλέφωνα με φίλες σε συμβουλατόρων ρόλους. Τελειώσαμε με τα είδη ρουχισμού κι υπόδησης; Αν όχι, ξεσκαλώστε γρήγορα τη γόβα απο το φερμούαρ της διπλανής δερμάτινης μπότας, γιατί ίσα ίσα με προλαβένετε να μην περάσω στο βάψιμο. Όποια πρόλαβε, πρόβαλε δεσποινάρια. Βάψιμο.. <<Ε να μην είμαι και σα καρνάβαλος..>> -αν κι οι μέρες πλησιάζουν οπου να 'ναι.- Κάτι απλό, λιττό, όμορφο για να μην μείνει και το μάτι του κολλημένο στο eyeliner, και 'σεις στο μπάνιο με ξεβαφτικά μαντηλάκια. Φορέστε το μεθυστικό σας άρωμα.. Πλησιάζει η ώρα που είπε πως θα περάσει να σας πάρει απο το σπίτι. Και τώρα το άγχος περιλαμβάνει και το μέρος στο οποίο θα σας πάει ο υποψήφιος αγαπητικός. Τα κρίσιμα αρχίζουν.. <<Κι αν θέλει κάτι παραπάνω απο 'μένα σήμερα; Να τολμήσω να ''ξαπλώσω'' μαζί του απο το πρώτο ραντεβού για να μην του χαλάσω το χατίρι και δε μου ξανατηλεφωνήσει; Προς θεού, μη δεχτείτε τις οποιεσδήποτε σεξουαλικές του προτάσεις απο το πρώτο ραντεβού, γαιτί αποδεδειγμένα, το τηλέφωνο πολλών γυναικών δεν ξαναχτύπησε απο τότε, εκτός βέβαια κι αν μιλάμε για γυναίκεις ηφαίστεια στο σέξ ή δε θέλετε να υπάρξει επόμενο γιατί ο εν λόγω κύριος είναι άλλο ένα αρσενικό βγαλμένο απο τα φημισμένα Τάρταρα. <<Θα είν' ευγενικός και με καλούς τρόπους κατα τη διάρκεια του φαγητού;>> -Ελπίζω να μην αναρωτιέστε για τις γνώσεις του στο savoir vivre, γιατί αν ναί, τότε ένα μεγάλο ποσοστό του ανδρικού πληθυσμού μόλις καταρρακώθηκε.

   Ας ξεφύγουμε λίγο απο τα βασανιστικά γυναικεία ερωτήματα όμως, κι ας περάσουμε στα ''βαρύγδουπα'', τα αντρικά -που μεταξύ μας, δε διαφέρουν και πολύ απο τα γυναικεία.. -απλά αλλάζει ο τρόπος ένδυσης, υπόδησης, κι ο βαρύς τόνος στη φωνή, που αποβλέπει σε ερωτήσεις στις οποίες χρειάζεται μεγαλύτερο το μερίδιο της επιλογής καλού restaurant. << Να βάλω μωρέ το απλό μου το τζινάκι και ένα καλό μπλουζάκι;>> Ε όχι, και σε συναυλία καλύτερα πάτε ντυμένοι. Ένα καλό πουκάμισο χρώματος άσπρο η μαύρο θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή επιλογή, μ' ένα εξίσους καλό μαύρο παντελόνι -αυξάνει το κύρος, το prestige σας- κι ένα σακάκι επίσης μαύρου χρώματος. -Αν παρεπιπτόντως δεν έχετε καλές σχέσεις με το μαύρο, μην πάτε σαν σε κρητικές γαμήλιες τελετές. Βέβαια, όλα τα παραπάνω περί στυλιστικού περιεχομένου μπορούν να ανατραπούν απο τα αντίστοιχα διαφορετικά στύλ ένδυσης και προσωπικότητος. Φορέστε το μεθυστικό σας άρωμα.. Προτείνω να είστε απαραίτητα συνεπείς στην ώρα του ραντεβού σας, αφού πρώτα περάσετε απο ένα ανθοπωλείο κι αγοράσετε ένα μπουκέτο όμορφα λουλούδια, διότι οι γυναίκες ακόμη και μετά απο 20 χρόνια γάμου σας, θα θυμούνται τόσο το πιθανό  <<στραπάτσο>> που έφαγαν όταν τις έστησαν, όσο και τα άδεια σας χέρια! Αν σε περίπτωση που κάνετε προτάσεις σεξουαλικού τύπου απο το πρώτο ραντεβού, η εν λόγω δεσποινίδα ανταποκριθεί, καλό θα ήταν να ξανασκεφτείτε την <<εύκολη>> περίπτωση της. Να είστε προσεχτικός στις κινήσες σας κατα τη διάρκεια του φαγητού..

   Το συμβουλευτικό κλείσιμο κρίνει απαραίτητο τον τονισμό του.. <<Να είστε ο εαυτός σας!>> Άλλωστε αυτό που περιμένουμε εμείς οι άντρες, όσο και εσείς οι γυναίκες, είναι να μας αγαπήσετε και να σας αγαπήσουμε για τον αυθορμητισμό, το χιούμορ, την όμορφη εσωτερική απλότητα κι ευγένεια. Τέλος, ας μιλήσουμε λιγάκι για το τι θα συμβεί πρίν απο το.. <<Καληνυχτούδια..>>. Καλό θα ήταν λοιπόν, το ραντεβού σας να λήξει με ένα φιλί, το οποίο προφανώς θα σηματοδοτήσει και την έναρξη, την αναμονή για το επόμενο. Ένα χαμόγελο χαράς απο τους ραντεβουδιάρηδες, που απ' οτι φαίνεται πέτυχαν το σκοπό με τη γοητεία τους κι ένα γλυκό <<Καληνυχτούδια..>>!

Καλή συνέχεια ραντεβουδιάρηδες ...

Ελπίζω να περάσατε όμορφα στο σημερινό, δικό μας ραντεβού ..

Τα λέμε την επόμενα φορά.

Υ.Γ: Καλή επιτυχία με τα επερχόμενα πρώτα ραντεβού.

Σαν σε παλιές, καλές ρομεντί..

Ρομάντσο. Λέξη με μεστή τη συναισθηματική ποιότητα. Γλυκάδα στη φύση και σ' ένα βραδινό με ολομέταξες γαρδένιες στους κήπους. Μια βόλτα χεράκι - χεράκι κάτω απο φεγγαρόλουστες επιθυμίες μετά απο τον κινηματογράφο. Ένας νεαρός μεστός σε νιότη και σιωπηλούς αλλαλαγμούς. Μια νεαρά μεστή σε νιότη και ντροπαλούς, σιωπηλούς αλλαλαγμούς. Και τότε ένας χορός μικρής διάρκειας μες τη μέση του ερημωμένου δρόμου του τύπου ''άτσαλο tango'', με τελικό αποχεραιτισμό το απλό πρώτο φιλί στα σκαλοπάτια της δεσποινίδος. Σκηνές μόνο απο ποιοτικές ρομεντί ή σκηνές εύκολα πραγματοποιήσιμες σήμερα, χώρις σκηνοθετικές συμβουλές και επιτηδευμένα τα υποκριτικά ταλέντα; Η αλήθεια είναι πως θέλει αρκετή προσπάθεια κάτι τέτοιο, μιας και τόσο οι γυναικείες, όσο και οι αντρικές φιγούρες καλώς ή κακώς άλλαξαν στην πορεία προς τον ορισμό της σύγχρονης κοινωνίας. Κάτι η εισβολή της γυναικείας παρουσίας στο χώρο του κλασσικού φλέρτ, με αποτέλεσμα την επαναπροσαρμογή του στο <<Σπίτι μου ή σπίτι σου;>> -για να μην αναφερθώ σε δημόσιους χώρους-, κάτι η ανδρική ανυπομονησία για υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης..και να που φτάσαμε. Μήπως ο ''έρωτας'' σήμερα θα έπρεπε να επανεκτιμηθεί, και να ορισθεί ως << τρομερός οργασμός απο το πρώτο ραντεβού; -για να μην αναφερθώ στα ωραιότατα one night stands, στα οποία και δε χρειαζόμαστε ούτε καν τη γνώση της ψυχολογίας του ραντεβού. O Βασίλης Παπακωσταντίνου μας χάρισε τον όμορφο στίχο <<Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας.>>..η καθημερινή γνώση κι εμπειρία όμως μου χαρίζει επίσης κάτι παρόμοιο μα σχετικά παραλλαγμενο..<< Ας πηδηχτούμε αγκαλιά κι ας μπερδευτούν τα oυρλιαχτά μας.>> Βέβαια, ο έρωτας οποιασδήποτε μορφής παράγεται απο εμάς. Επομένως, θα πρέπει πρωτύστερα, να επανεκτιμηθούμε εμείς οι ίδιοι. Προτείνω συλλογισμό, αναλογισμό και μια μικρή αποχή απο τον διαρκή σεξουαλικό προσανατολισμό. Ας αναλογιστούμε λοιπόν μόνοι, με φίλους, με κατοικίδια, πως φθάσαμε να κάνουμε το σέξ αυτοσκοπό. Σας έβαλα σε σκέψεις; Αν ναί, τότε χαίρομαι.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

"Μπορώ να νοιαστώ για σένα.."

Πόσο νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο σε μια σχέση; Τί περιμένουμε ν' ακούσουμε ή και να δούμε, για να δηλώσουμε πρώτα με σιγαστήρα στο ηχόχρωμα κι ύστερα σε φίλους, σε 'κείνη ή σε 'κείνον πως μας νοιάζονται; Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια και δείγματα με τα οποία αντιλαμβανόματσε πως μας νοιάζεται ο σύντροφος μας; Φροντίδα, στοργή κι ασφάλεια. Άν λοιπόν, νιώθετε τόσο την τρισυπόστατη ''ευθύνη'' του συντόφου, όσο και τα κατάλοιπα της, τότε, το πιο πιθανό είναι πως όντως σας νοιάζεται -φτάνει βέβαια να 'ναι συνεχής κι όχι όποτε του την υπενθυμίσουν οι τύψεις του ή εσείς. Η <<φροντίδα>> ισούται με πλούσιο πρωινό στο κρεβάτι και μια κίτρινη μαργαρία στο πλάι, ένα γλυκό φιλί και μια καλημέρα. Ο ''έρωτας'' αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα απο τα βασικότερα κομμάτια φροντίδας, αφού πρόκειται για μια δόση ηδονικής αλληλεγγύης. Η <<στοργή>> εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, ακόμη και μ' ένα φιλί ή μία διαρκή αγκαλιά εν μέσω φρικιαστικού στιγμιοτύπου ταινίας τρόμου ή ένα γλυκό φιλί και τα πονηρά κατάλοιπα του, μετά απο την ήττα αγαπημένης ποδοσφαιρικής ομάδας για παρηγοριά στο πεσμένο ηθικό -και όχι μόνο. Αντιθέτως, η έννοια της<<ασφάλειας>>, δεν ορίζεται αποκλειστικά απο την άμεση επαφή, αλλά μπορεί κάλλιστα να προκύπτει εξ αποστάσεως. Το συναίσθημα της ασφάλειας είναι κάτι το οποίο δημιουργείται ακόμη και απλά με τη γλώσσα του σώματος, συνιστώντας έτσι, μια νοητή κουρνιαστή αγκαλιά για πάν ενδεχόμενο φυσικού ή εσωψυχικού κινδύνου -έστω και ανύπαρκτου. Κι αν επεκτείνουμε λίγο παραπάνω την έννοια της φράσης <<Σε νοιάζομαι..>>, θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πρόταση που μοιάζει τόσο επικίνδυνη, όσο και όπως μια πρόκληση; Ας ακούσουμε δυνατά το τραγούδι των Snow Patrol, <> κι ας κάνουμε την πρόταση..

                            << If I lay here

                                  If I just lay here 

                                 Would you lie with me and just forget the world?>>.

...- Θα ξαπλώσεις;
...- Πού;
...- Εδώ. Κοντά μου, κάτω, στο δρόμο.
...- Μα είναι επικίνδυνα, θα περάσουν αυτοκίνητα.
...- Εμένα δε με πειράζει. Θα σου καρατήσω το χέρι και θα νιώσω φροντίδα, στοργή, ασφάλεια.
...- Σ' αγαπάω.

Ας τελειώσουμε με μια φράση που άκουσα πρόσφατα... <<..μπορώ να νοιαστώ για 'σένα.>>

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Αξίζει να απιστήσω;

Μα γιατί τα δύο φύλα να απιστούν τόσο; Ξέρετε όμως πόσο τυχεροί είμαστε που υπάρχουν μόνο δυο φύλα για να απιστήσει ο σύντροφος μας; Φανταστείτε να υπήρχαν περισσότερα λοιπόν. Τότε η δεύτερη μας φύση μας θα ονομάζονταν περικοκλάδα-σα να μην έφτανε εκείνη της ατέλειας-. Έχω τη μικρή υπόνοια πως τα πιο αδικημένα πλάσματα στο κομμάτι της απιστίας, είναι τα εξωγήινα. Τόσοι πλανήτες, βλέπετε, πολλές οι ευκαιρίες. Μας αρκεί ένας ερωτικός σύντροφος; Θέλω έναν σύντροφο πολυμηχάνημα. Δηλαδή; Δηλαδή, θέλω πολλή στοργή, πολλή αγάπη, πολλή φροντίδα, πολλαπλούς οργασμούς, ένα όμορφο πρωινό, μα κυρίως βραδινό. Μια ωραία <<καληνύχτα>> κι ένα τσιγάρο βρε αδερφέ μετα το σέξ. Πόσο εύκολα επιτυγχάνονται όλα αυτά, όταν ο σύντροφος είναι κουρασμένος απο τη δουλειά, δε βρίσκεται συνήθως ποτέ τα πρωινά στο σπίτι και δεν καπνίζεις; Οι μικρότερες ηλικίες ας κλείσουν το στόμα, γιατί το καλό σέξ για 'κείνους είναι ευκολότερα πραγματοποιήσιμο. Και τώρα..είσαι μόνος στο σπίτι, και δεν πρωταγωνιστείς σε καμιά απο τις 4 προηγούμενες Χριστουγεννιάτικες ταινίες γιατί όπως και να το κάνουμε, ο Macaulay Carson Culkin ήταν καλύτερος στα castings! Θα βγείς βόλτα ή θα καλέσεις το γείτονα/γειτόνισσα στο σπίτι για καφέ και καλό ..shaker για το στιγμιαίο καφέ; Οι ενοχές κιόλας χτύπησαν την πόρτα, πρίν τη Νίνα ή το Σπύρο. <<Kι αν έθρει νωρίτερα ο ''αποκλειστικός''; Έλα μωρέ..πόσο να διαρκέσει. Μήπως να συγκρατηθώ; Λίγες ώρες είναι άλλωστε, που θα πάει, θα έρθει.>> <<Κι άν τον/την κρατήσουν για metting;>> -βροντοφωνάζει ο διαβολικός υποβολέας-. Μάλλον πρέπει να σκεφτούμε καλύτερα και να συγκρατήσουμε τα ζωώδη ένστικτα μας για το κάθε ανδρικό/γυναικείο σύνολο που ομορφαίνει την απέναντι πολυκατοικία. Προτείνω να το συζητήσουμε με το σύντροφο σας και να διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα αγάπης, αγαπητοί μου. Το καλο σέξ μπορεί να προσφερθεί απο πολλούς, αν βέβαια υπάρχει και το υλικό υπόβαθρο. Μα τότε, τί γίνεται με τη στοργή, την αγάπη, τη φροντίδα..αλλά και όλα τα υπόλοιπα τα οποία και ενώνουν δυο ψυχές με δεσμά εμπιστοσύνης; Aξίζει να καταστρέψετε κάτι για μια ζωώδη σεξουαλική επαφή; -Προσωπικώς, ψηφίζω όχι. Η επιλογή βέβαια, έχει καθαρά προσωπικό χαρακτήρα, αλλά έτσι πληροφοριακά, δεν αξίζει η καταστροφή.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Κάρμα ή Τραύμα;

Πότε σιγουρεύεσαι για τα ερωτικά σου συναισθήματα; Πότε ανεμοβουρλίζονται οι πολύχρωμες πεταλούδες μέσα σου και λες πως είσαι ερωτευμένος; Η εικόνα. Εκείνη σ' αγκαλιάζει με δεός, κι εσύ μονάχα κοιτάς εκστασιασμένος. Φτάνει όμως μια ματιά για να δηλώσεις ερωτευμένος; Και κάπου εδώ εμφανίζονται οι απανταχού κεραυνοβολημένοι και με μιας φωνάζουν <<Ναί!>>. Κι αν ο κεραυνός δε σε βρήκε <<εν αιθρία>> κι απλά δεν είσαι του τύπου περνώ την Πλατεία Συντάγματος και αποκαλώ την πρώτη ωραία γυναίκα <<πιπίνι>> και το αντίστοιχο ανδρικό σύνολο ως <<μανάρι>>; Μήπως πρέπει να τους φοβόμαστε τους προαναφερθέντες; Μήπως έχουν περισσότερες απο μας ερωτικές ευκαιρίες λόγω του θάρρητος, να δηλώσουν έστω κι ας μην το πιστεύουν, πως ερωτεύτηκαν -τους στητούς γλουτούς και το αδιαμφησβήτο six pack που διαμορφώνεται κάτω απο το μπλούζα- ; Μάλλον έχουν περισσότερες σεξουαλικές ευκαιρίες. Ευκαιρίες..ή απλά ευκαιριακά εκπληρωμένες ορμές; Διαλέγεις και πέρνεις. -Προσοχή μόνο στο γεγονός οτι μπορεί να έχουν την ίδια σημασία και βαρύτητα. Βέβαια, οι πιθανότητες, το καλό one night stand να είναι ο Καρμικός σας έρωτας είναι προφανώς υπαρκτές. Μήπως να τολμήσουμε και ΄μεις οι περισσότερο δειλοί να δηλώσουμε φανερά εκστασιασμένοι στην απλή θέα, και να ενδώσουμε σε μια μη συναισθηματική περιπέτεια λαγνοίας με σκοπό την εύρεση του Απόλυτου Έρωτος...; Αξίζει να αναλωθούμε σαξουαλικά για το Φτερωτό Θεό; -Εγώ φηφίζω όχι. Αν είναι να Τον βρείς, θα Τον βρείς, ακόμα και κλεισμένος σε τέσσερεις τοίχους. Θα σου χαλάσει ο ένας..θα χρειαστείς οικοδόμο. Θα τελειώσουν τα πατατάκια, θα πας μέχρι το περίπτερο. Το μόνο σίγουρο πάντως, είναι οτι η ανάγκη για επιβίωση θα συγοντάρει την επιβίωση για συναίσθημα. Έτσι, λοιπόν, ή θα βάλετε περισσότερα κρτήρια, ή θα βάλετε τα κομμάτια το κρέας στο κρεβάτι με στόχο την μεγαλειώδη Εύρεση. 

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.

Σχέσεις με ημερομηνία λήξης;

  Τί μας κάνει να θέλουμε να υπάρξουμε με ανθρώπους που γνωρίζουμε πρίν ξεκινήσει οποιαδήποτε σχέση μαζί τους, οτι το δέσιμο 'κείνο θα 'χει ημερομηνία λήξης; Βαριόμαστε να 'μαστε μόνοι ερωτικά; Είμαστε τόσο άπληστοι που θέλουμε η διαδικασία πρός τη λήξη να 'χει μια μικρή μαγεία και να πραγματοποιήσει ακόμη μια μικρή διαπροσωπική σχεσιακή περαντζάδα δίπλα απο καινές προσωπικότητες, φυσιογνωμίες και <<θέλω>> ; Kι άν ο άλλοι θέλουν περισσότερη διάρκεια ή αποζητούν <<το Παντοτινό>>, τότε εκεί, τί γίνεται; Είμαστε προετοιμασμένοι να τους κοιτάξουμε κατάματα και να τους πούμε πως αυτό που έχουν και έχουμε φανταστεί, θα 'χει στο πλάι μια μικρή επιγραφή που θα ορκίζεται το τέλος μιας συναισθηματικής διαδρομής; Kι αν δεν τους φανερώσουμε την επιγραφή..θεωρούμαστε πλεονέκτες ή άλλοι μες το σωρό ταπεινοί ερωτύλοι, λειτουργώντας σφετεριστικά σε ξένες ψυχές που δε μας χρωστούν τίποτε σ' αυτή τους τη δυνατότητα επαναφοράς στη γη; Πάμπολα τα ερωτήματα. Ερωτήματα για να καταλήξουμε αν πρέπει να εκμεταλλευτούμε κάποιον για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Κάπου εδώ, ας θυμηθούμε πόσο καλά μας έφτιαξαν για να φτάσουμε σε αυτά τα σημεία στίξης. Και ναί λοιπόν, μπορείτε να παραδώσετε για λίγα δευτερόλεπτα, λίγα λεπτά, λίγα χρόνια..για πολλά δευτερόλεπτα, πολλά λεπτά, πολλά χρόνια..μια ζωή ολάκερη ή και πολλές ζωές ακόμα, το κουτάκι των ευθυνών στο δημιουργό, και πολλές φορές στρατηγό σου. Ξαλάφρωσατε λιγάκι. Καιρός δραστηριοποίησης μικροί ερωτύλοι. Μήπως να μην μπούμε στη διαδικασία της έναρξης αν ήδη καλά γνωρίζουμε τη λήξη; Γιατί να μην μείνουμε για πάντα με κάποιον; Ταμπέλες, επιγραφές και πάλι ταμπέλες. Έχουμε γεμίσει απο ασφυκτικά γράμματα τύπου αριθμών ή καταστάσεων που σηματοδοτούν <<το Τέλος>>. Πού σκάλωσε <<το Παντοτινό>>; Μπλέχτηκε το ύσφασμα του σε καρφίτσα στην ανοδική πορεία του Έρωτος ή το σκίσαμε μόνοι μας; Το σκίσαμε μόνοι μας. Το μεταποιήσαμε όμως. Κοίτα πόσο όμορφο το κάναμε.. Τώρα, απλά 'κείνο το ξεχαρβαλιασμένο κομματάκι του Παντοτινού, έχει κι άλλους βαρύγδουπους ορισμούς-μηχανισμούς επάνω -κι εγώ τουλάχιστον, χαμογελώ σα χαζός χωρίς αιτία-, όπως <<Ανούσιο>>, <<Ανώφελο>>, <<Προσωρινό>>. Όπως προτιμά λοιπόν ο καθένας απο μας τους αβέβαιους. Διάλεξτε και 'σεις με τη σειρά σας ταμπελίτσα και μικρή επιγραφή, που να ορίζει το διάβα σας στο χρόνο. Παντοτινό; -Άγγιξε το. Προσωρινό; - Απλά διάλεξε το.

Καλή συνέχεια...

Τα λέμε την επόμενη φορά.